هرساله در ایام نزدیک به پایان سال، ۱۵ اسفند را به عنوان روز درختکاری و آن را سرآغاز یک هفته برای اهمیت دادن به فضای سبز بخصوص درخت می نامند. به همین مناسبت هر ساله به صورت نمادین بخشی از مناطق عاری از پوششی گیاهی به کاشت درختان اختصاص می یابد. مدارس ومراکز آموزشی وهمچنین سازمان های مردم نهاد نیز به نحوی در این جشن ملی شرکت می کنند تا انتهای مطلب با نفس ایران همراه باشید.

تا اینجای کار همه چیز خوب و مورد پسند است ولی چرا با این حال چهره کشور همچنان خشک و زرد است؟؟
سر سبزی نشانه آبادانی وزندگی است و زردی نشانه فوت و مرگ.کشور ما از نظر تقسیم بندی اقلیمی در منطقه خشک قرار دارد و هرساله بر میزان زمین های بی آب و علف کشور نیز افزوده می شود.
آب نقش محوری در آبادانی دارد ولی از سویی رفتار ما انسان ها نیز تضمین کننده است.

بطور مثال سالانه هزاران هکتار جنگل کاری می شوند ولی از سویی به خاطر عدم نگهداری صحیح و مواظبت از آنها در همان مراحل نهایی از بین می روند.
بسیار دیده ایم که برای افتتاح ساختمان یا مجموعه ای بخشی از آن را به فضای سبز اختصاص می دهند ولی پس از یکسال تنها خرابه ای از آنها باقی نمی ماند.

چرابه درخت به عنوان یک شی یکبار مصرف ویا تزیینی نگاه می شود؟ این ایرادی است که به ما وارد است و باید پاسداری از گل وگیاه که هم در فرهنگ باستانی و هم در آموزه های دینی مان به آن تاکید شده است جایگاه ویژه ای در زندگی مان داشته باشد.

برخی نبود آب را بهانه ای برای از بین رفتن درختان می دانند ولی قطعا مدیریت منابع آبی آنهم با توسل به تکنولوژی روز دنیا می تواند چاره ساز باشد.

بطور مثال کشوری مانند امارات بیشتر از ۹۰ درصد آن را بیابان و کویر در برگرفته است ولی با بهره جویی از دانش مدیران کار بلد از سراسر جهان، در هر چهار فصل در آن گل وگیاه شاداب دیده می شود .کشوری که نه آب دارد و نه هوایی برای باران زایی ولی در مناطقی که اصلا فکرش را نمی شود جنگل کاری نموده است.

اما خبر تاسف بار این است که سالانه بخش قابل توجهی از درختان و مناطق جنگلی کشور به خاطر طمع افراد سود جو از بین رفته و به ساختمان سازی و ویلا سازی و در برخی موارد بی تدبیری مسئولان سبب چاره کشی و راه سازی در مناطق سبز، از بین می روند.

• طبیعت بدون درخت، ناموزون و زشت می گردد. وجود جنگل و درخت در صحنه طبیعت و زندگی انسان، باعث زیبایی، شادی، سبزی، آسایش، رفاه، صفا، پاکی و طراوت می شود.
• درختان نبض زمین هستند و مایه حیات انسان و حیوان و حتی بعضی از گیاهان، زیرا درختان با جذب گازهای سمی از جمله دی اکسید کربن و تولید اکسیژن که یکی از اساسی ترین نیازهای حیات انسان و حیوان است، باعث دوام حیات انسان و سلامت چرخه طبیعت میشوند. کمبود درختان و تخریب و نابودی جنگل ها به ویژه در این عصر دود و زندگی ماشینی، موجب انقراض نسل انسان و حیوان خواهد شد.
• رگ و شاخه های درختان بخش مهمی از تغذیه حیوان و گاه انسان را فراهم می سازند و در تولید گوشت مصرفی انسان ( با تغذیه دام ها از گیاهان) نقش اولیه را دارند.
• میوه بسیاری از درختان مورد استفاده انسان و حیوان است، به طوری که می تواند در تغذیه انسان و تأمین ویتامین های مورد نیاز او تأثیر به سزایی داشته باشد. در فواید گیاه و گیاه خواری در دستورات پزشکی و حتی دینی توصیه های زیادی شده است.
• چوب درختان در صنایع چوب بُری و تأمین بخش مهمی از وسایل مورد نیاز زندگی انسان نقش اساسی دارند.
• درختان می توانند در جلوگیری از فرسایش خاک کشاورزی و مفید زمین در هنگام سیل نقش مهمی داشته باشند.
• درختان در تغییر و تبدیل آب و هوا و اعتدال آن نقش به سزایی دارند. تشکیل جنگل و توسعه آن، نه تنها تاثیر اساسی در روند آب و هوا دارد، بلکه در حشر و نشر پرندگان، چرندگان و دیگر حیوانات اهلی و وحشی و نهایتا تعادل در چرخه طبیعت نقش ارزنده ای دارد.
• سایه و ریشه درختان، در حفظ و رشد گیاهانی که نمی توانند ریشه خود را برای جذب آب به اعماق زمین بفرستند و یا طاقت تحمل تابش مستقیم نور خورشید را به ویژه در فصل گرما و تابستان ندارند و یا نمی توانند در مقابل باد و باران های تند مقاومت نمایند، تأثیر به سزایی دارند.
• در فصل پاییز کشاورزان، باغداران و گل و گیاه کاران از کود ساخته شده از انبوه برگ درختان استفاده لازم را می نمایند.
• در پاییز، انبوه برگ ریخته شده از درختان می تواند «ابرکود» متراکمی بسازد که هوموس یا سیاخاک (گیاخاک) نامیده می شود. این ماده خاصیت «گلوئیدی» دارد و نگهداری آب توسط خاک را افزایش می دهد. هوموس، مواد معدنی خاک را نیز جذب می کند و از هرز رفتن آنها جلوگیری می نماید. لذا هوموس را با خاک مخلوط می کنند تا مواد مغذی ضروری برای رشد گیاه را تأمین نماید.
• بسیاری از درختان از قدیم الایام، در صنعت داروسازی و عطاری و حتی به دست آوردن نوعی چسب مورد استفاده قرار می گیرند، مثلا بهترین ماده ضدعفونی کننده از برگ درخت سدر و سنجد، بهترین رنگ مو از درخت حنا، بهترین مواد خوشبوکننده از چوب درخت عرعر و بهترین نوع عطر برای رفع خستگی در کارگاه هایی که می خواهند ظرفیت تولیدی شان را بالا ببرند، از درخت سرو به دست می آید.

منبع: روزنامه مهدآزادی